Przyjmuje zamówienia na krótkie opowiadania.

Formularz zamówienia

1. Wątek- opisz krótko, co ma się dziać. Weź pod uwagę, że opowiadanie nie będzie długie.
2. Postacie- opis charakteru, wyglądu, mogą być refki.
3. Świat- uniwersum/miasto/pokój, coś, co nakreśli gdzie dzieje się akcja.
4. Uwagi- wszelki inne rzeczy, które uważasz za ważne.

Przykład zamówienia

1. Misja mojej OC i Nevry, szpiegują pewnego człowieka i jego grupę, po zebraniu dostatecznej ilość informacji postanowili wrócić do KG. W drodze powrotnej rozmawiają, śmieją się. Nevrze przytrafia się niebezpieczeństwo, a OC ratuje jego życie. Nevra jest wdzięczny, na sam koniec zaprasza ją na kolację.

Według powyższego opowiadanie będzie się skupiało na ich rozmowach i momencie ratunku, a nie na samej misji.

2. OC- charyzmatyczna, gadatliwa syrena, która postanowiła wybrać nogi, jest zainteresowana Nevrą, ale nic nie robi w tym celu sama. Rude włosy do pasa, fioletowe łuski w niektórych miejscach, ciemna karnacja, niska.

Nevra- z TO

3. Świat Eldarya

4. Nevra cały czas zdrabnia imię OC na różne sposoby, co irytuje ją, ale śmieszy, to ważne.
Niech wypadek będzie związany z wodą i z dobrymi umiejętnościami pływania OC.

Regulamin

Aktualizacja regulaminu- 23.02.2021r.: zniknął punkt 2.

1.Stosujemy się do regulaminu forum
3. Sceny niewłaściwe pod względem regulaminu forum mogą zostać napisane jednak zamówienie zostanie oddane na priv. W takim wypadku złóż zamówienie do kolejki i napisz w nim ,,Informacje na priv''.
Możesz najpierw ''klepnąć miejsce'' a dopiero potem zaprosić mnie do znajomych w przypadku zamówienia z priv.
4. Jeżeli opis wątku będzie zbyt długi, to zastrzegam sobie prawo do wybierania z niego rzeczy, które opisze.
5. Proszę, odbierajcie prace. Piszę ten wątek, aby szlifować swoje umiejętności i feedback jest mile widziany. Konstruktywna krytyka, wytknięcie co się podoba, a najważniejsze, co się nie podoba!
6. Jeżeli chcielibyście udostępnić prace, proszę opisać je moim nickiem. Wzmianka skąd pochodzi praca również mile widziane.
7. Proszę unikać uniwersów gier/filmów/anime, które nie są powszechnie znane. Mogę czegoś nie znać.
Jeżeli zależy wam na uniwersum, możecie zawrzeć je w zamówieniu i zaprosić mnie do znajomych, a następnie poczekać na moją odpowiedź, czy znam i czy jestem w stanie napisać. Jeżeli uniwersum nie będzie mi odpowiadało, proszę o zrezygnowanie z zamówienia lub zmienienia go tak, aby pasowało.
8. Miejsce można klepać, jednak proszę o uzupełnienie posta tego samego dnia, pusty klep nie jest brany pod uwagę.
Jeżeli wystąpi problem z uniwersum, proszę o uzupełnienie/anulowanie zamówienia do następnego dnia włącznie. Zdaję sobie sprawę, że nie każdy codziennie jest na forum, jednak kiedy składacie zamówienie, które nie jest pewne, miejcie na względzie, że będę odpowiadała.
9. Kolejka regulowana w moich postach w wątku.
10. Nie piszę u uniwersum drugiej części Eldarya, jeszcze w to nie grałam.

Do każdego zamówienia mile widziana muzyczka, która pasuje do klimatu tego, co chcecie, żebym napisała. Dobrze mi się wtedy wczuwa w klimat.

Ostatnio zmieniony przez Mijaku (23-02-2021 o 13h47)

Żeby przetrzeć szlak- zgłaszam się z uprzejmą prośbą o opowiadanie
Zaraz uzupełnię formularz.

o kim, o czym, czy Adam i Ewa mieli pępek i inne trudne pytania.

Piszę to chyba w każdym zamówieniu na opowiadanie o tej parze, ale wolę uprzedzić- nie przejmuj się szerokim w detale opisem. Posługuję się nim po prostu również do zamówień rysunkowych, kiedy te czy inne detale są bardziej kluczowe. Tekst łatwiej znosi pewne niedopowiedzenia niż rysunek
Więc nie wzięcie czegoś pod uwagę nie sprawi żadnego problemu.


I. Co ma się dziać. Proponuję temat śledztwa lub świętowania po rozwiązanej sprawie... może być ponuro, horrorowo, grosteskowo. Lubię creepy tematy.



II. Opis moich łobuzów, w razie pytań, oczywiście zapraszam

♦ Relacje między postaciami: stonowana przyjaźń, cięty dowcip. Współpracują czasem przy sprawach natury paranormalnej- nie z ramienia rządowego, a raczej... potwory przeciwko potworom.

♦ Postać/postacie:

Faust. Czyli morderca z sąsiedztwa.
Faust faktycznie jest płatnym mordercą. Urządził sobie bunkier- zbrojownię, czyli po swojemu "przytulne gniazdko" w piwnicy pod barem swojej koleżanki, Sary. Czyli nawet, jak przynosił pracę do domu, nikt tego najpewniej nie zauważył.
♢ Wygląd: Szczupły, średniego wzrostu. Krótko przystrzyżone sterczące włosy ciemny blond. Blizna na łuku brwiowym. Kolor oczu: niebieskie.
♢ Ubiór: spodnie jeansy- ciemne. Pantofle, czarna koszula i kamizelka. Kolorystyka ciemna, typ nie rzucający się w oczy.

♢ Charakter jest płatnym mordercą, co mówi o nim znów sporo... Cichy. Dobry znajomy Sary- dorabia jako ochroniarz w jej klubie. Generalnie bardzo opanowany, skupiony. Perfekcjonista, który lubi pieniądze i panienki. Pewnie trochę psychopata. Trochę bardzo. no dobra. Po prostu bardzo.
Ulubiony rekwizyt- pistolet- Beretta z tłumikiem. Zawsze, wszędzie, pod prysznicem pewnie też.

ORAZ

Sara- piękno kobiety, która polewa.
Jest właścicielką baru, w którym również tańczą dziewczęta. Nie, nie domu uciech XD od niedawna wtajemniczona w arkana magiczne. Była członkiem sekty- na szczęście zamknięty epizod.
Mała, ruda i bez duszy ^^

♢ Wygląd Długie do kostek rude włosy, grzywka. Włosy zwykle zaplecione w warkocz.
Szczupła młoda kobieta. Piegi na policzkach, szare oczy o migdałowym kształcie. Ciemny makijaż.
♢ Ubiór Może nieco gotycka, ale jednak elegancja. Z racji tego, że wiele czeka do zrobienia- spodnie, a nie suknia. Ale, musi być obcas, który może komuś wrazić w stopę może być jakiś płaszcz.
Kolorystyka raczej ciemna. Z żywszych kolorów: fiolet lub czerwień.

♢ Charakter: Jest właścicielką nocnego klubu, pochodzi z szemranej dzielnicy, ma szemranych znajomych i sama też jest trochę szemrana XD co sporo o niej mówi. Jest małą kombinatorką, z charakteru trochę jadowitą.
Ulubiony rekwizyt- ukryta broń lub rozpoczęta w czytaniu książka.

refka jego ubranko

Refki ona

Włosy... a marzył mi się prosty warkocz, dodatkowo z małymi dutch braid na bokach.
Czyli w sumie trzy warkocze. Grzywka długa, ale nad oczy i nie pod linijkę...
Daję refkę tylko dutch


No i ciuchy... mogłabym mnożyć przykłady (no bo która z nas nie lubi przebierać gardzi, co dopiero OC, która nie ma żadnych ograniczeń...!), ale nie o to chodzi. Wybieram pierwszy ciekawy sweter, który wypluł mi pinterest, i buty, bo kto wie, czy jej jak wora kartofli nie przerzuci przez ramię:



Do tego czarne jeansy, po prostu
Możliwa wariacja dodatków, pewnie w ciul naszyjników, czy bransoletek. Jednak nie chcę tu wklejać całej galerii XD

III-IV.
Ta para czuje się dobrze w większości sytuacji. Od barowej bijatyki, przez opijanie udanej akcji w której współpracowali, aż do zasadzki i sytuacji podejrzanych.
Są pewnego rodzaju grupą do zadań specjalnych, w starciach potwory kontra potwory. Oznacza to, że zdarza się przyjąć zlecenie od lokalnego Księcia (tytuł zapożyczony z systemu World Of Darkness, dot. społeczności wampirzej), jednak ich głównym zajęciem jest zagłębienie się w rosnący dysonans sił Pradawni kontra świat. Ciężko wytłumaczyć na szybko.
Klimat Zewu Cthulhu. To nie są rycerze w lśniących zbrojach. To osoby, które miały wątpliwą przyjemność być w złym miejscu o złym czasie i okazali się mieszanką wybuchową.
Cóż mogę więcej powiedzieć...? Miejsce to wykorzystam do podkreślenia czegoś, co często zostaje pominięte... Oni nie są parą. Najpewniej rozważaliby to dopiero, gdyby zostali ostatnimi przedstawicielami gatunku na ziemi... XD
To kwestia tego, że zbyt wiele dziwnych sytuacji razem przeszli, by dodawać do tego bałagan emocjonalny. Poza tym... widzieli, do czego są zdolni. Ciężko zapomnieć.
Już i tak masz tu mały kosmos. W razie pytań, zapraszam na PW. A tymczasem dam muzykę na osłodę.

Ostatnio zmieniony przez Anatea (30-01-2021 o 11h22)

Klepusiam. Też zaraz uzupełnię :)


1. Wątek: Gwiazdka w KG i "secret santa", czyli losowanie osoby, której ma się kupić prezent; niech Gardienne wylosuje Jamona i będzie zmuszona zorientować się, co on właściwie lubi i co mogłaby mu kupić u Pureko's
2. Postacie: Gardienne, Jamon i inni z The Origins, do wyboru
3. Świat: Eldarya, Kwatera Główna
4. Uwagi: niech to będzie raczej zabawne opowiadanie

Ostatnio zmieniony przez Alienne (30-01-2021 o 10h33)

Pierwsze opowiadanie dla Anatea. Muszę powiedzieć, że świetnie bawiłam się z opisami, mimo że nie ma ich dużo. Wydaje mi się, że Twoje postacie w ten właśnie sposób opowiadałyby sobie o tych właśnie rzeczach. Chciałam, aby konwersacja była normalna, aż za na temat, ot taki szybki kontrast. Mam nadzieję, że ten miniaturowy tekst Cię ucieszy.

Anatea

Jedni żyją nocnym życiem, inny życie kończą nocą. Sara znała bliżej jedną osobę, która łączyła oba te światy. Nie była to pierwsza taka osoba, lecz ten mężczyzna właśnie przestąpił próg baru. Jedyne co dało się wyczytać z oczu Fausta to samozadowolenie. Nie wiadomo czy był zmęczony, czy nie, czy jego zlecenie trwało dzień, czy tydzień, kogo, gdzie i kiedy zlikwidował, ale wiadomo było jedno, udało mu się.
- Nie chwaliłeś się, że masz nową pracę, a raczej, że miałeś - rzuciła rudowłosa w stronę przechodzącego przez bar mężczyzny, mruknęła do tego ze sztuczną dezaprobatą.
Jej pomruk przepłynął ponad głowami dogorywających nad barem, przebił się przez warstwę dymu papierosowego unoszącego się gęsto w powietrzu i nabrał prędkości przed samym Faustem tylko po to, aby ukłuć go prosto w jego indywidualność.
- Nie muszę Ci mówić o wszystkim - stoicki spokój to bez wątpienia sztandarowa cecha psychopatów. Mężczyzna przystanął na chwile w pół kroku, zwrócił się do Sary stojącej przy barze i ruszył w jej stronę. - Mogę jednak coś ci powiedzieć.
Zasiadł przy barze, a alkohol został podany bez pytania.
- Pierwsza na koszt firmy, późniejsze będą zależały od tego jak dobre będzie opowiadanie - Sara nie żartowała.
- W takim razie chyba wypije jedną, bo ta historia była nudna - odrzekł Faust. - Zdradzana żona, utleniona blond, naciągana na botoks i przekręty finansowe, od których chronił ją mąż. Tak, ten, który ją zdradzał. Biedny, trochę się mu nie dziwię. Zamiast pilnować psa albo dziecka, które pewnie mogliby mieć, musiał pilnować jej, żeby nie zbezcześciła majątku. Nie wytrzymywał i od jakiegoś czasu musiał sobie poużywać gdzie indziej. No i jej się to nie podobało, oj nie podobało. Wiesz, im jesteś głupszy, tym większą masz dumę. A ona była dumna jak paw. Pieniądze są, dom jest, uważa się za ładną, jedyne co przeszkadzało to mąż, który nie dość, że ją zdradzał to, jeszcze wkurzał. No cóż, dzięki takim ludziom ja mam z czego żyć.
Sara patrzyła zgryźliwie w bliżej nieokreślonym kierunku. Faktycznie była znudzona. To ciekawe, że nawet praca Fausta może z czasem wydawać się... nużąca. Mężczyzna podniósł karafkę, a rudowłosa uniosła brew.
- Za jednego znudzonego życiem człowieka mniej - rzucił biorąc subtelny łyk.
- Może faktycznie dla niektórych to lepiej - kobieta zaśmiała się.
Czas płynął, płynęła też rozmowa między kimś, kogo można by omylnie nazwać przyjaciółmi, płynęły myśli w coraz tłoczniejszym barze, myśli nadgorliwe, myśli puste, te, które sprowadzają nas na dno. A w zaułku, obok którego przechodził bezimienny dla tej historii mężczyzna, ofiara, zlecenie, płynęła ściekiem jego krew.

Bardzo Ci dziękuję. Po pierwsze, za szybką realizację- trochę bałam się, że opis gigant przestraszy... Dziękuję też za klimat! Jest bardzo trafiony, a ta rozmowa jest faktycznie bardziej niż prawdopodobna, w jej przedmiocie i duchu. Opisy nadają świetnego tonu. ^^

Chętnie wrócę tu jeszcze, poczytać inne realizacje, może zamówić coś nowego o parze straceńców.

Dalszych sukcesów!

Alienne

Masakra, tragedia, brud i smród. Komukolwiek, kto tak perfidnie sfałszował losowanie Alienne najchętniej zrobiłaby z d*upska jesień średniowiecza. Ale oni nawet nie wiedzą, co to jest średniowiecze!
Karenn dostała Nevrę, ukochany braciszek. Chrome wylosował znowu Karenn. Kero i Ykhar wymieniają się upominkami, wszyscy mają tych, których chcieli. Gorzej niż Alienne wylądował tylko Ezarel, jego gwiazdkowym słodziakiem jest Karuto. Nasza bohaterka wylądowała z Jamonem.
Jamon jest miły, uczynny. Jego dominującą cechą bez wątpienia jest prostoliniowość, lecz nic w tym złego. Gorzej z kupnem prezentu.
Alienne wysnuła się ze stołówki, gdzie odbywało się losowanie, a zaraz za nią snuł się Ezarel, nieco szybciej, bo ma dłuższe nogi. Jasnowłosa kobieta nie miała jednak w zwyczaju poddawać się na starcie, postanowiła, że będzie śledziła wielkoluda, aby w końcu wpaść na jakiś pomysł.

Dudniący krok Jamona wyprzedzał go o pięć metrów i ostrzegał wszystkich wokół o wielkoludzie. Zmierzał właśnie na targ a Alienne dreptała mu po piętach. Za każdym razem, kiedy czerwonowłosy schylał się do straganu, skutecznie utrudniał zakupy osobie po drugiej stronie wąskich, targowych alejek, wpychając swój tyłek aż po sam nos purrekos naprzeciwko.  Alienne już wie, dlaczego tak rzadko słyszy, że Jamon idzie na zakupy.
Do wielkoludna podbiegła nagle Alajea.
- Jamon, myślałam ostatnio z dziewczynami, czy nie porozmawiać z tobą na temat mody - zaczęła syrena.
- Jamon nie wiedzieć nic o mody - odparł ogr.
- Dlatego właśnie chcemy ci pomóc, możemy przejść się po targu i zobaczyć czy coś będzie ci pasowało. Wydaje mi się, że te podarte spodnie można by już wymienić!
Nie, nie, nie! To był właśnie plan Alienne, nowe ubranie dla Jamona. Chciała zobaczyć, czy zainteresuje się czymś konkretnym. Kolczyk, przepaska, koszula, no cokolwiek.
- Jamon mieć swoje ubranie i nie chcieć nowe - wielkolud wydawał się nader stanowczy w swoim postanowieniu.
Może jednak ubrania nie były dobrym pomysłem...

- Hej Jamon! Masz ochotę na coś słodkiego? - tym razem szpiegowanie czerownowłosego w stołówce przerwała Karenn - pomyślała, że można poprosić Karuto, żeby przyrządził jakieś słodkości na rozdawanie prezentów.
Tragedia! To był właśnie pomysł Alienne. Ręcznie przygotowana słodkość, ale jeżeli wszyscy dostaną jakąś przekąskę, to jej prezent będzie bez sensu.
- Jamon mieć swoja dieta, poza tym, nie wolno głupio używać składników! - tym razem wielkolud znów wykazał się niezłomnym charakterem.
No tak, niedobór składników... Jamon mógłby się zdenerwować, gdyby Alienne je zużyła.

- Oh Jamon! Mógłbyś mi pomóc? - Ykhar zatrzymała ogra w korytarzu, a jasnowłosa podsłuchiwała zza przejścia. - Chciałam zrobić dla wszystkich kartki świąteczne, niby każdy sam robi prezent z losowania, ale wydaje mi się, że taki wspólny upominek będzie miły.
- Jamon chętnie pomoże, co to za kartki?
- Będziemy musieli wyciąć wzory, które narysowałam. Wymyśliłam taką zabawę, gdzie każdy dostanie taki wzór i po złożeniu coś z tego wyjdzie, każdy wzór jest inny! To się nazywa origami.
Czy wszyscy czytają jej w myślach? Alienne przestępowała z nogi na nogę z frustracji. Właśnie pomyślała nad dokładnie takim upominkiem dla Jamona, zestaw origami dla relaksu. Nevra spojrzał kątem oka na jasnowłosą, lecz wolał nie wiedzieć, dlaczego drepta jak kaczor, w tą i w tamtą, całkowicie sama, w puściutkim korytarzu.

Bezowocne poszukiwania wykończyły dziewczynę. Postanowiła, że sama wrobi Jamonowi prezent. Znalazła najróżniejsze, najdziwniejsze rzeczy w pokoju, na podwórku, w kuźni i zlepiła z tego... coś.
Wihajster wyglądał jak grzechotka, tylko nie, miał coś z łapacza snów, ale tak nie do końca, przypominał różdżkę, tylko taką inną. Alienne postanowiła, że wykorzysta moc improwizacji. Kiedy da coś takiego Jamonowi, ten sam zinterpretuje, co to jest a ona mu przytaknie.

W dniu losowania dziewczyna kupiła jeszcze elementarz dla Merr'ego, w nagrodę za jego dobre wyniki w szkole. Książeczka była niewielka i opatrzona obrazkami. Oba zawiniątka, to dla Merr'ego i dla Jamona spakowała i wybrała się na stołówkę.

Alienne czuła narastający stres. Każdemu podobał się prezent. Ykhar wymyśliła dla Kero nowe pióro z piękną stalówką, tej znów dał jej w zamian własnoręcznie zrobiony dziennik ze śmiesznymi uwagami na każdy dzień. Chrome podarował Karenn nowe wstążki do włosów, które dziewczyna, z pomocą Alaje'i, zaraz wplotła, co przyprawiło młodego wilka o pąsowe rumieńce. Nawet Ezarel wybrnął z tego cało, bo Karuto właśnie dzisiaj, dziwnym trafem (trafem z pomocą Ezarela) złamała się ulubiona chochla i dostał nową, trwalszą.
W końcu przyszedł moment na Alienne. Zciężkim sercem podeszła do Jamona i w duchu błagała, aby ten po raz kolejny wykazał się swoją skromnością i nie przyjął prezentu, lub otworzył go gdzieś później... sam.
- Alienne! - łzy pojawiły się w paciorkowatych oczkach wielkoluda - Jamon tak rzadko dostaje prezent, a Jamon uwielbia prezent! - wspaniale.
Na oczach wszystkich czerwonowłosy rozdarł opakowanie z szarego pergaminu i zajrzał do środka pudełka. Alienne zamknęła oczy.
- Jamon dostał... dostał... elementarz! - serce podeszło dziewczynie do gardła, pomyliła opakowania, były podobnej wielkości!
Nim mogła wyjaśnić pomyłkę, na forum całej lśniącej straży i jej najbliższych Jamon wstał i mocno przytulił dziewczynę, wykręcając jej łokcie i wgniatając kręgosłup.
- Jamon zawsze chcieć mieć taka książka! Tyle obrazków, literki. Jamon chcieć się nauczyć czytać dobrze.
Wszyscy wokół wyglądali na zaimponowanych, że wielkolud ucieszył się z książki.
- Czy to dla mnie! - w tym czasie, obecny wśród tłumy Merry dorwał się do drugiego prezentu. Pamiętał, że Alienne obiecała mu upominek.
- Um... - chwila chwały runęła, teraz dziewczyna będzie musiała wytłumaczyć Merremu, o co chodzi.
Zamin zdążyła cokolwiek zrobić, chłopiec otworzył prezent a, jego usta rozwarły się w wyrazie zaskoczenia.
- Corco! Corco! - chowaniec przecisnął się między zebranymi - masz nową gryzałkę!
Trzy godziny klejenia na własnej roboty, kijowych klejach i łzach tylko po to, żeby to coś zostało gryzałką. Te trzy godziny w sumie nie są takie ważne, ponieważ Jamon już w kącie czyta elementarz a Merr'ego rozsadza radość na widok bawiącego się chowańca.

Alienne napisał

"Alienne postanowiła, że wykorzysta moc improwizacji." - to już powinnam sobie ukraść na ścianę profilową, mogę?

Dziękuję za feedback! Bierz cytaty XD

Ostatnio zmieniony przez Mijaku (Wczoraj o 08h25)

Dobry wieczór! Przybywam z uzupełnionym formularzem i mam nadzieję, że ci przypasuje i tworzenie sprawi ci radochę. ^^
Miłej pracy!

Zamówienie

   1. Wątek — chciałabym, by nasz eldkowy Ezarel spotkał swoją dawną miłość, której nie widział od lat. Przypadkiem natrafił na nią, będąc nawet w jakiejś wiosce (choć to tylko przykład, wybierz miejsce, najbardziej ci odpowiadające). Byłabym bardzo zadowolona, gdyby całość toczyła się właśnie wokół uczuć, jakie nim/nimi targają. 
   2. Postacie — Ezarel, jego dawna ukochana. Co do tej pani, nie chcę ci nic narzucać. Chciałabym zobaczyć twoje wyobrażenie na jej temat, ale nie obrażę się, jeśli postanowisz ukazać ją bardziej enigmatycznie, bez konkretnego wyglądu, imienia. 
   3. Świat — Eldarya
   4. Uwaga — podejdź do tego bardzo swobodnie. Podałam jedynie ogólny zarys tematyki i jestem ciekawa, co ci z tego wyjdzie. Chociaż mile widziana byłaby raczej taka smutna atmosferka.

Tutaj muzyczka, zaznaczyłam specjalnie fragment z kawałkiem z tej składanki. Mam nadzieję, że coś pomoże. ^^

Ostatnio zmieniony przez Uchiruno (23-02-2021 o 23h57)

@Mijaku, dziękuję, dziękuję <3 Tak bardzo, bardzo się uśmiałam, poprawiłaś mi dziś skutecznie humor :D Jakoś zapomniałam, że w opowiadaniu może być użyty mój nick, ale to dobrze, że to zrobiłaś! Dzięki temu wyobrażałam sobie moją postać i całość nabierała osobistego wymiaru. Gdybyś używała imienia Gardienne, byłoby to trochę tak, jakbym grała w to, co przygotował dla mnie Beemov. Tak jak jest jest sto razy lepiej.
No i ten Jamon, poczciwina... :D Bardzo mi się podobało, jak go przedstawiłaś.
"Jamon nie wiedzieć nic o mody ." - Tak bardzo Jamon XD
I jeszcze dwa zdania, które absolutnie wygrały wszystko:
"Wihajster wyglądał jak grzechotka, tylko nie, miał coś z łapacza snów, ale tak nie do końca, przypominał różdżkę, tylko taką inną." - Mój faworyt, kocham to zdanie <3 Zaraz sobie wyobraziłam ten wihajster i nie mogłam powstrzymać śmiechu!
I jeszcze:
"Alienne postanowiła, że wykorzysta moc improwizacji." - to już powinnam sobie ukraść na ścianę profilową, mogę? :D

Jeszcze raz dziękuję, buziaki, mua!

Uchoruno

Podłoga wyrażała niechęć, jej ciche jęki słyszalne były tylko dla czułych uszu myszy, które przecinały ciasne i duszne pomieszczenia, zdobywając pożywienie, bądź uciekając od natrętnych, poszarpanych kocurów. Wnętrze tawerny emanowało ciepłem, ale i przepychem. Jasna łuna rozświetlała mrok nocy i ogrzewała delikatnie twarz wraz z każdym krokiem postawionym przez Ezarela w stronę pijackiego przybytku.
Wnętrze dominowało drewno, ciemne, przytulne drewno. Jego spękania i słoje zdawało się tworzyć mozaiki, niby mapy kartograficzne odległych, nieistniejących lądów wyobraźni. Elf zasiadł przy stole, nie miał zamiaru nic pić, jedynie coś zjeść. Ciepła, w miarę pożywna i choć odrobinę zjadliwa potrawa była jego celem. Warzywna breja w krzywej misce buchała parą w twarz.
Najróżniejsi mieszkańcy wioski przestępowali drzwi tawerny. Ezarel obserwując ich, czuł się, jakby studiował mrowisko. Do pomieszczenia weszło raptem kilkanaście osób, wyszło nieco mniej w czasie jego posiłku, lecz miał wrażenie, że potok wieśniaków nie ma końca.
Nagle, do pomieszczenia weszła istota, istota, która od momentu przestawienia nogi przez próg przykuła jego uwagę. Podziękował wyroczni za to, że zajął miejsce twarzą do drzwi.
Istota również zwróciła na niego uwagę, nie od razu, po chwili, nieco ostentacyjnie, jakby z wahaniem. Nie podeszła do karczmarza, nie złożyła zamówienia, zignorowała innych przepełniających przybytek i skierowała swoje kroki w jego stronę. Pierwszy zastrzyk adrenaliny wstrzyknięty w tętnice Ezarela zniknął tak szybko, jak się pojawił. Jego miejsce zajęło zwątpienie, czy na pewno chce się z nią spotykać, czy jest gotów na rozmowę. Ich ostatnia konwersacja, ach, to było dawno, jakby w innym życiu.
Istota, kobieta przysiadła się do niego. Najpierw zauważył jej nogi, ponieważ pochylił głowę w akcie lęku przed przeszłością. Nogi, naturalnie piękne. Proporcjonalnie długie, smukłe i umięśnione, te nogi prowadziły ją po wielu ścieżkach, szkoda, że tak rozbieżnych od jego. Ruch bioder kobiety, powolne kołysanie go do snu. Jej pierś, spokojny oddech. Oboje czuli kolce stresu wbijające się w ciało, lecz żadne nie dało po sobie tego poznać. Usta istoty przywoływały nazbyt wiele wspomnień, kojących, rozpalających, bolesnych i tych pokojowych. Jej włosy, stworzone do pociągania, tarmoszenia, głaskania i czesania. Chciałby, aby znów mógł to robić, bez przeszkód i uprzedzeń. Najbardziej agresywnym elementem jej osoby od zawsze były oczy. Tęczówki niepodobne do niczego na świecie, podobne tylko do niej, do jej oczu, tak unikatowe. Te właśnie oczy wpatrzone były w Ezarela.
- Długo się nie widzieliśmy.
Powitania były zbędne tak jak zawsze. Kobieta nie bała się przejść do rzeczy. Żadne z nich nigdy nie czuło się nieswojo, jednak gardło Ezarela ściskały emocje. To tylko chwilowy letarg, ewenement jego psotniczej, ironicznej natury.
Nikt oprócz nich tego nie czuł, świat parł naprzód, potok wieśniaków dalej cyrkulował przez tawernę, składano zamówienia, rozlewano alkohol, śmiano się, kochano i płakano. Słońce goniło księżyc w odwiecznym pościgu a, gwiazdy umierały, zbyt wolno, aby można było to dostrzec. W tym całym zgiełku dwójka osób na nowo rozpaliła ogień swoich uczuć. Być może to raptem płomyk, który nie dotrwa do świtu, a może to żar, który będzie tlił się już do końca.

Ostatnio zmieniony przez Mijaku (Wczoraj o 12h08)

Przybywam odebrać zamówionko!

Wow! Przede wszystkim jestem bardzo [miło!] zaskoczona, jak szybko udało ci się napisać to opowiadanko. Dziękuję bardzo! Mam nadzieję, że miło ci się to pisało. ^^ Liczę też, że jakkolwiek się ten mój wywód ci przyda.

Opisy — piszesz je ładnie i wskazujesz różne, ciekawe cechy świata wokół, na które sama nie zwróciłabym uwagi.
Szczególnie w oko wpadł mi fragment o mozaice, mapach. Jestem pewna, że nie wpadłabym na taki pomysł. Efekt świetny i jestem bardzo za takimi fragmentami! W ten sposób poruszasz nie tylko kwestię wyobraźni Ezarela, a i czytelnika — moja została od razu pobudzona do działania.
Ogólnie, widzę u ciebie ładne porównania. Uwielbiam zabawę językiem. Dla mnie nieraz jest ważniejsza od samej fabuły i miło mi widzieć, jak z nią kombinujesz. Tak samo podobało mi się wplecenie tego, ilu ludzi się przez tę tawernę przewalało i wspomnienie o tym również na końcu. Lubię taki zabieg, gdy autor wraca — nawet tak subtelnie — do rzeczy wcześniej napisanych. 
Sposób ukazania Eza i jego dawnej ukochanej też mnie zaintrygował. Podoba mi się, że postawiłaś na zostawienie trochę tajemnicy w kwestii pani. Dla mnie przy krótkich tekstach to jest ogromna zaleta. Mogę pomyśleć, mogę sobie sama wyobrazić tę postać. 
Końcówka — przepiękna. Totalnie mnie zauroczyła. 

Uwag mam niewiele. Głównie to literówki, ale to się zawsze zdarza. Na to radą jedyną jest przeczytane tekstu jeszcze raz, choć jak wszyscy wiemy, i to nieraz nie starcza. Nie zagrało mi też coś w pierwszym zdaniu. Myślę, że fajniej jest czasem je rozbić na kilka krótszych. Wszystko co chciałaś w nim ująć, to dobry pomysł, tylko trochę było przydługie. 

Mam nadzieję, że nie wybrzmiało to zbyt przemądrzale. xD Podsumowując: bardzo mi się podobało! Dziękuję raz jeszcze! Powodzenia w dalszym pisaniu i prowadzeniu wątku z zamówieniami. ^^

Ostatnio zmieniony przez Uchiruno (Wczoraj o 20h17)