Sup!!
Po dość długim namyśle decyduję się założyć tu wątek z ogromną nadzieją, że o nim nie zapomnę po tygodniu lub dwóch. Od razu uprzedzę, sztuką zajmuję się czysto hobbistycznie i nie traktuję tego inaczej niż medium do przekazania moich pomysłów, których na całe szczęście (lub nieszczęście!) mało nie jest.
(jest to też mój pierwszy kontakt z forum od niefortunnego incydentu, bądźcie wyrozumiali; kontakt międzyludzki uznaję za coś czysto opcjonalnego)

= = = = = = = = = =

Czego możecie ode mnie oczekiwać?
Z pewnością masy rysunków i ewentualnych oneshotów powiązanych z uniwersum, których mam 4! Mówić będę jednak najczęściej o tym najbardziej dopieszczonym, a pozostałe będę traktować bardziej jako podprojekty, tak, żeby to, co chcę tu pokazać było przejrzyste i zrozumiałe.
Tak bardzo jak wydaje mi się, że poznanie świata, w którym toczy się akcja jest opcjonalne, tak ogromnie docenię poświęcenie czasu i przeczytanie materiałów o nim!! Post poniżej poświęcę właśnie jemu, więc jeśli uznacie ten krok za zbędny możecie go w całości pominąć. Jeśli mogę was tym jednak zachęcić, postaram się podrzucić przypadkowe uni fun facts do każdej pracy, która na to pozwoli, przysięgam, oferta życia!!

= = = = = = = = = =

Czym się zajmuję oraz dane techniczne
Swoją twórczość opieram głównie na dwóch dziedzinach, rysunku oraz pisaniu. Nie skończyłam jeszcze szkoły, więc niekoniecznie mam jak zajmować się tym bardziej niż 'okej mam akurat jutro luźniejszy dzień czas walnąć arta', ale takie nastawienie zanadto mi nie przeszkadza; nie zamierzam z tym raczej wiązać mojej przyszłości.
tablet graficzny: huion 1060plus (Jest mocarny, przeżył setki godzin w podróży i pracę we wszelkich możliwych pozycjach. Zdecydowanie mnie nienawidzi ale o tym nie rozmawiamy.)
program do rysunku: Krita!! (jak wyżej, też za sobą nie przepadamy, ale czego się nie robi dla sztuki :'))
program do pisania: .......word
W przeciwieństwie do pisania, którego złapałam się bardzo niedawno, rysuję od 4/5 lat. Nie jest to zbyt dużo, ale nie zamierzam jeszcze kończyć; kto wie, może osiągnę kiedyś dwucyfrową liczbę?

= = = = = = = = = =

(prace starałam się umieścić chronologicznie, ale ile z nich rzeczywiście się zgadza przemilczę)

najwyraźniej muszę zaprezentować jakieś prace, sure ig

rysunki

tradisz

digi

hehe szaszłyk hehe

próba autoportretu ig??

inne uni, wyodrębnię gdyby za x miesięcy zechciało mi się coś o nim wspomnieć

prace pisane

constans I

-.....jak tak właściwie poczułeś się po......? Jak można było zareagować na sytuację, gdzie......
Głosy w jej głowie rozsadzały jej czaszkę nieprzyjemnym szumem. Dość statycznym.
-.....przecież to twój brat! Jak on mógł popełnić coś tak.....
Nie była w stanie rozpoznać ich głosów. To była wada mieszkania, czy raczej bezwartościowej egzystencji w Pustce. Miała mieć władzę, miała wiedzieć wszystko. Może i tak nawet było, chociaż to osobliwe miejsce na pewno nie ułatwiało jej zrozumieć, co tak właściwie wie. Skupiła się, a statyczny pogłos stracił nieco na sile.
-Bo widzisz, to nie jest na tyle proste.... - nowy głos należał do mężczyzny, i był delikatnie.. chropowaty? Nie potrafiła ująć tego w słowa, była jednak pewna, że jego właściciel nie używał go od dłuższego czasu. - osoby z ostrym poczuciem moralności powiedziałyby, że to nadal mój brat i powinienem go kochać. Problem w tym, że świat nie jest taki prosty. Jak mogę kochać kogoś, kto zrzucił mnie z urwiska śmiejąc się z moich zwłok nabitych na odłamki skał i prętów? Widziałem go po incydencie. To nie był już mój brat.
To nie była rzeczywistość. Zdawała sobie sprawę z tego, że ta rozmowa nigdy się nie zdarzyła. Być może sam pobyt w Constans był samoistną klątwą, mieszającą przechodzącym w głowach i wydobywającą w nich setki myśli naraz. Pustka lubiła tylko wybrańców; widziała młode dusze i ludzi, którzy nie byli w stanie znieść jej ciężaru.
Niedoświadczeni.
Głupi.
Przypadkowi.
Czuła do nich obrzydliwą nienawiść zmieszaną z zazdrością. Jak można było oddać tak dużo, jakby nie miało to żadnej wartości?Nie rozumiała ich, jednocześnie wiedząc, że nigdy ich nie zrozumie. Nie poczuje ich bólu. Nie ugnie się pod natłokiem własnych wspomnień i demonów.
Powstała w Pustce i w Pustce odejdzie.
-.....stał się egoistą. Albo zawsze nim był - dodał głos po chwili zawahania - cokolwiek by sobie nie zrobił, chyba kompletnie stracił kontakt z rzeczywistością. I tak właściwie, chyba to mnie najbardziej zbiło z tropu. Wyobraź sobie żyć ze świadomością, że ten sam brat bliźniak, który jest odpowiedzialny za twoją śmierć, uważa się za jedyną ofiarę zajścia. Paranoja.
Ona, the Highest, najwyższa dusza na świecie, zazdrości komuś, kto pewnie nawet tego nie powiedział.
Na początku temu nie wierzyła, ale z czasem echo poprzedniego i obserwacje pozwoliły jej stwierdzić, że to prawda.
Widziała jak ta sama osoba zostaje zabita i popełnia samobójstwo tego samego dnia.
Widziała te same zajścia, lecz z innymi wyborami. Słyszała rozmowy, które nigdy nie zaszły.
A Pustka nigdy nie dała jej pełnej odpowiedzi.

constans II

- Nadużywasz jej. - męski głos rozległ się donośnie po Constans. Nie był on ani szeptem, ani krzykiem, zdawał być się tak bliski jak i daleki. Przede wszystkim, nie był skierowany do niej.
Wiedziała o tym, a i tak się odezwała.
- A co innego mam zrobić, Głosie? - warknęła - Co innego mi zaproponujesz? Znowu mam nie odpowiadać ci latami, czekając, aż przeminiesz?
Jej słowa odbiły się echem o pustą przestrzeń dookoła niej. Przez kolejne kilka minut słychać było jeszcze jej głos, oddalony, nieosiągalny.
- Nadużywasz jej, zawsze jej nadużywałeś.
Jego słowa były zarówno darem, jak i przekleństwem wieczności. Nienawidziła ich. Próbowała je ignorować, chociaż były jej jedynym towarzystwem. Próbowała je zagłuszyć, a i tak roznosiły się po Constans, otaczając ją z każdej strony. Były niczym owady w letnią noc, tak bliskie, a jednak tak niewidoczne.
- Bo widzisz, chciałabym umrzeć.
Nie usłyszała odpowiedzi. Niewzruszona, przekręciła się w drugą stronę, kontynuując w akompaniamencie echa brzęczących łańcuchów.
- Chciałabym poznać jak to jest stracić coś cennego. Albo po prostu coś stracić. Chcę poznać żal, chcę poznać gorycz, chcę poznać desperację. Przecież jestem najwyżej w hierarchii istot, dlaczego brakuje mi tak żałosnej wiedzy?
Zaśmiała się, chyba tylko z przymusu.
- Przyzwyczaiłam się do obserwowania dusz. To moje jedyne towarzystwo. Jestem z nimi w każdej linii czasowej, niezależnie od tego, czy jest racjonalna czy też nie. Lubię je obserwować. Tylko widzisz, nawet dusze umierają! No, może bardziej odchodzą. Rozpływają się. Przestają istnieć. Właśnie wtedy pierwotna samotność we mnie uderza.
- O Najwyższy, czyż nie jesteś wielkim egoistą?
Wzdrygnęła się. Jego głos przypominał nieprzyjemny pisk, chropowaty szum, pianę. Pustka go zniekształciła. Nawet gdyby chciała wierzyć, że w rzeczywistości miał on normalną barwę, nie była w stanie sobie tego wyobrazić. W końcu ją czekał podobny los. Po chwili ciszy wróciła do monologu.
- Czuję się jak grzesznik. Czuję się jak śmieć z niskiej klasy, który stracił cały swój majątek błąkając się po jednym wielkim niczym.
Tyle że ja nigdy nic nie straciłam. Nigdy nic nie zyskałam. Za każdym razem, gdy wydaje mi się, że jakkolwiek się posuwam, okazuje się, że jestem w tym samym miejscu, z którego zaczęłam.
Najwyższa. Majestatyczna istota, wyzbyła się ciała, posiada całkowitą władzę. Albo i jej brak.
Przecież tego chciałam, prawda?

euphoria

e u p h o r i a

Częściowo zardzewiały dach zaskrzypiał pod nogami chłopaka. Dawno nie było kogoś, kto przechodził tą drogą, zwłaszcza przy niezbyt bezpiecznych warunkach, które zapewniała.
Z nutą zawahania, bohater ostrożnie ruszył naprzód.
Nie była to sytuacja, w której chciał się znaleźć; z każdym kolejnym krokiem luźniejsze dachówki sypały się na cichą o tej porze ulicę, a krople deszczu delikatnie bębniły o podłoże. Kropiło.
Euphoria przewrócił oczami i kucnął przy wykrzywionym metalowym kominie. Na zewnątrz było jeszcze ciemno, a rosa na dzikich pnączach porastających dach zmoczyła mu płaszcz. Przede wszystkim, było mu zimno. Na jego twarzy pojawił się wyraz zniecierpliwienia; nie mógł jednak zaprzeczyć, że otaczający go krajobraz nie był cudowny. Gdzieś w tle słychać było stłumioną muzykę z barów, chociaż świat sprawiał wrażenie, jakby w tym momencie nikt inny nie miał już znaczenia. Gwiazdy powoli ustępowały niebieskawemu niebu.
- Słońce zaraz wzejdzie. - kobiecy głos gdzieś za jego plecami przypominał pomrukiwanie.
Wraz z jej słowami rozebrzmiał dźwięk skrzypiec. Zapewne pochodził z Przednich Ulic, może nawet z Rynku.
- Ver, wystarczająco długo na ciebie czekałem. Jak się miewa zdrowie? - odparł nieco cynicznie, zapatrzony gdzieś w kierunku morza
- Tak Euph, oboje wiemy jak bardzo nie cierpisz deszczu i zimna. Piękny widok, prawda? - odpowiedziała strudzonym głosem, ignorując zadane pytanie
- Oboje doskonale wiemy do czego dąży ta rozmowa - westchnął - piękna pani, czym chcesz mnie zaszczycić? Czyżby kolejna oferta pracy w Infero? Doskonale wiesz co sądzę o twoim ekscentrycznym hobby, moja odpowiedź pozostaje niezmienna. Waluta? Nie, nie miałabyś potrzeby wychodzić poza boczne alejki. Niech zgadnę, informacje o świecie zewnętrznym? - zamilkł, a jego głos nagle nabrał suchej nuty. - Verdanna, nie mam ci już nic więcej do powiedzenia. Cokolwiek by to nie było, nie przydam ci się już w żaden możliwy sposób.
- Euph, przecież wiesz, że nie po to tu jesteśmy. ..Chociaż przyznam, przydałoby mi się więcej rąk do pracy. Nadal nie znosisz przemocy, hm? - zaśmiała się pod nosem - Euph, Euph, chyba nigdy się nie zmienisz.
- Czy to zła cecha?
- Chciałam tylko.. - odchrząknęła - Wiesz, śmiej się lub nie, ale zamierzam za parę dni otworzyć ołtarz pod okiem- Cóż, wiesz chyba kogo. Chyba zdajesz sobie sprawę z tego, co może mnie czekać w trakcie.
- Zostawisz ich wszystkich za sobą tylko dla własnej zachcianki? Ver, z pełnym szacunkiem, ale to ja podobno jestem egoistą. Wiesz, nie zamierzam tego słuchać, mam już mokry garnitur. - jego odpowiedź była pełna żalu, może i nawet goryczy; niemal jak zawodzące dziecko proszące matkę o zostanie przy nim - ..Mam nadzieję, że zobaczymy się tu za parę dni. - dodał po chwili, po czym bezceremonialnie wstał i zaczął schodzić z dachu przy pomocy blaszanego komina.
Gdzieś z dołu, można było usłyszeć pociąganie nosem i niezbyt eleganckie przekleństwa osoby potykającej się o leżące dachówki.
Verdanna została na dachu, z twarzą skierowaną ku niebu. Krople deszczu spływały jej po policzkach, a ona trwała w głębokim zamyśleniu. Kuro-ne powoli budziło się do życia, pojedyncze osoby biegły przez deszcz, a słońce wzeszło już ponad horyzont. Niebo przybrało odcień szarości, nie zanosiło się na słoneczny dzień.

stray (pisane jako żart, ale zawiera elementy uniwersum ig)

Czy.. Czy ja się zakochałem?? Chyba z zaskoczenia otwieram usta, bo czuję lodowate powietrze brzegami zębów. No, przynajmniej tymi, które mi zostały.
Wracam jeszcze raz do zadanego sobie pytania. Analizuję je, rozkładam na czynniki pierwsze, spróbowałbym nawet popatrzeć na nie od strony gramatycznej, ale brak jakiejkolwiek edukacji chyba znowu daje mi w kość. Hej, zdecydowanym plusem jest to, że zacząłem uczyć się czytać po znajomości, dzięki czemu Lemu płaci mi czasem za czytanie zawartości ulotek.
Czy ja się zakochałem? Tak. Nie. Niemożliwe... Widziałem ją tylko raz, chociaż nadal nie jestem pewien czy to oby na pewno ona, a nie on. Z resztą, nie jest to ważne, to tylko sposób wymawiania tych samych liter, a jak mówi pan Euphoria, liczy się to, co jest w środku. Plus to, ile ma waluty w kieszeni. Co mogę powiedzieć, była piękna. To, jak wypowiadała zgrabnie złożone zdania, to jak rozdawała przechodniom kolorowy papier, to jak wspaniale brzmiał jej głos, ach, chyba naprawdę się zakochałem! Chyba na mnie nawet spojrzała, co prawda z obrzydzeniem, ale pewnie po prostu zobaczyła w ciemności coś, co nie było prawdą. Euph powiedział, że to pewnie dlatego, że pochodzę z Tylnych Ulic. Podobno nie powinienem nawet wychodzić w kierunku Rynku. Bzdura, ktoś tak inteligentny jak ona nie spojrzałby na mnie krzywo, tylko dlatego, że pochodzę z tego miejsca, prawda? Zebrałem z ziemi każdą stronę, którą oferowała innym i poskładałem je jedna na drugiej na brzegu mojego legowiska. Co prawda trochę się zamoczyły, ale na pewno doceni mój wkład, jestem tego pewien! Nie mogę się doczekać jej kolejnego wyjścia wieczorem; chociaż nie rozumiem jeszcze tego, co pisze na jej papierze, obiecałem sobie, że nauczę się tego na pamięć i pewnego dnia wyrecytuję to tuż obok niej.. Ach...

nad czym pracuję teraz!!

uni fun fact: Postać, którą przed sobą macie nazywa się Erysia!! (inaczej Eerie, ale spolszczona wersja lepiej wchodzi.)
Kanonicznie posiada ona trzy pluszaki; liska, ośmiornicę i czarnego kota (którzy są . W planach mam narysowanie 'herbatki' właśnie z tymi pluszakami!!

= = = = = = = = = =

Jeśli to jeszcze nie oczywiste, z przyjemnością odpowiem na wszelkie pytania, niezależnie od tego, czy są o uniwersum czy też nie!! (Tutaj zastrzegam sobie prawo do zignorowania pytań o numer karty i trzy cyferki z tyłu) To samo tyczy się oczywiście konstruktywnej krytyki, wrażeń jako odbiorcy czy też po prostu miłych słów!

Widzimy się w przyszłości!!
~Ja

Ostatnio zmieniony przez Karolajna534 (22-05-2022 o 21h07)

= = = = = = = = = =

tutaj znajdziesz krótkie wprowadzenie do głównego uniwersum, Seonu

Wyobraź sobie świat, który jest jednocześnie nam bliski jak i strasznie oddalony.

Przepełniony nieznanymi nam dotychczas organizmami o nielogicznym metabolizmie i wszelakich kształtach, rozmiarach i wariantach.

Czymś kompletnie nowym, dzikim, nieokiełznanym, ale też i w pewnym stopniu ludzkim. Były wszędzie. Otaczały nas z każdej możliwej strony - niektóre bardzo jawnie pod postacią nowych, niewinnych gatunków fauny i flory, niektóre zachowywały swoją prawdziwą tożsamość w sekrecie. Wtapiały się w tłum. Były częścią naszej codzienności czy tego chcieliśmy czy nie.

Organizmy, które były w stanie dostosować się do środowiska na własnych zasadach, reformując wszelakie pojęcia ewolucji i manipulacji genami.

A najśmieszniejsze?

Istoty nam odpowiadające, również zwane ludźmi nie miały o nich bladego pojęcia. 

Przynajmniej oficjalnie.



= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =



Seon!!!!!!!

Seonem nazywamy region, na którym dzieje się zdecydowana większość fabuły, pokrywają go strome szczyty górskie, tętniące życiem niziny, opuszczone klify i długa linia brzegowa granicząca z... zaraz.. 

Z czym tak właściwie graniczy Seon?

Od zawsze to miejsce wydawało się jakieś.. ...inne. Odseparowane od reszty. Tajemnicze. Zacofane?

Jakkolwiek by się nie dziwić, ma to jednak swoje podstawy. Morze przechodzące w ocean, chociaż sprawia wrażenie wspaniałego łącznika z innymi regionami, w rzeczywistości stwarza nieprzekraczalną granicę. Strome, niezamieszkałe szczyty górskie są niczym bariera nie do przebicia. Na każdym kroku to nieokreślone miejsce stanowi epicentrum dziwnych, niefortunnych przypadków, tak, jakby miało ono własną świadomość i nie chciało przepuścić absolutnie nic na zewnątrz. Pytanie pozostaje jedno. Dlaczego?



= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =



Na terenie Seonu możemy wyróżnić 3 miasta i parę podregionów, które warte są przyjrzeniu się z bliska. 

-> Kuro-ne, inaczej metaforyczna stolica tego regionu, tętniąca życiem, brudem i slumsami. Miasto portowe umiejscowione na stromej części linii brzegowej, rozciąga się na kilometry. Chociaż woda przy brzegu w żadnym stopniu nie przypomina tej odpowiedniej do kąpieli, a jej niemiłosierny smród gnijących ryb i ścieków potrafi odstraszyć nawet najodważniejszych, już kilkaset metrów dalej znajduje się ogromny targ, będący centralną częścią miasta i skupiskiem 'wyższej' części portu. Rynek ten, ochrzczony nazwą Złotych targów, w połączeniu z mniej estetyczną promenadą (a raczej labiryntem prowizorycznych pomostów) jest jedynym miejscem wymiany walutą1, bezpiecznym od względnej przemocy i podatków. Znajdziesz tu wszystko, czego dusza zapragnie i na co pozwala prawo, od średnio świeżych ryb złowionych w czarnej, mętnej wodzie po złotą biżuterię. Jest to jednak najmilsze miejsce, które można tu odwiedzić, ponieważ już kilka alejek dalej rozlewa się zaraza miasta, stanowiąca jego 70% populacji. Slumsy. Podludzie. Zaraza. 

Aleje starają się naśladować miasto na swój dziwny, niezrozumiały sposób. Jego biedni mieszkańcy, często bezdomni oraz dusze zdolne do kamuflażu wręcz szczycą się obecnością handlu wymiennego ziejącego niesprawiedliwością i przemocą. Codziennością są tu różnorakie walki uliczne wspomagane nieznanymi substancjami anonimowych wspierających, nocą kwitnie hazard, prostytucja i czarny rynek. W tym dystopijnym miejscu znalazło się jednak kilka ekscentrycznych charakterów, gotowych wykorzystać ziejących biedotą mieszkańców do tylko sobie znanych celów. Jakie jednak mogłyby być ich motywy?

1 walutą w Kuro-ne są miedziane monety z trójkątnym otworem

-> Yane, czyli małe górskie miasteczko trzymające się kurczowo nieprzyjaznego architekturze zbocza. Większość budynków wraz z czasem zsunęła się nieco w dół, wisząc pod niepokojącym kątem nad brukowaną ulicą. Skąpane w świetle od najwcześniejszych godzin cieszy się jednak słońcem tylko przez krótki czas, ponieważ nieco po porze obiadowej kryje się ono za czubkami skał, pozostawiając Yane w ciemności. Pomimo ciężkich warunków, jego mieszkańcy są do siebie serdecznie nastawieni; wiele usług oferowanych jest za grosze lub też po znajomości. Tamtejsza dieta składa się głównie z ziół licznie porastających zbocza gór oraz mięsa drapieżników grasujących w okolicach miasteczka. 

-> Rayiake, a raczej jego zgliszcza służą jako baza naukowa odłamu pewnej znanej korporacji, Gnozy. Dzięki swojemu nietypowemu położeniu gwarantuje ono nienaruszalną niemalże prywatność, oferując zarówno kilometry lasów od najbliższej publicznej drogi, jak i dostęp do elektryczności oraz prymitywną kanalizację.  Największą udręką jest jednak brak bieżącej wody, która musi być uzupełniana wedle preferencji deszczówką lub własnoręcznie przy najbliższej rzece. Architektura tego miejsca zdaje się mieć własne życie, na ruinach dawnej fortecy nieznanego pochodzenia wybudowano szare, kanciaste blokowiska z okratowanymi oknami i odchodzącym tynkiem. Standardy życia w tym miejscu nie należą do najlepszych, ale jego lokatorzy mają na głowie większe zmartwienia godne ich uwagi.



= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =



W tym dystopijnym świecie wiele sukcesów naukowych odniosła ogromna korporacja nazywana Gnozą. Jej mottem jest nieograniczony rozwój, popierany za czasu przez masy. Ma ona na swoim koncie wiele osiągnięć z zakresu medycyny i przeróżnych nauk ścisłych, które wzbudziły powszechne zaufanie wśród wcześniej istniejącego rządu i powszechnych ludzi. Na terenie Seonu znajduje się jej nieoficjalny oddział, którego zadaniem jest badanie aktywności szeroko rozumianych dusz. Gdy jednak scena nie jest udostępniona widowni, bardzo łatwo o skandal.. Niczego nieświadoma publika nie może przecież wiedzieć o brutalnych pracach badawczych i niehumanitarnych warunkach, a Gnoza zamierza ten stan utrzymać. Wszystko w imię rozwoju, nieprawdaż?

Stacjonarny ośrodek w Seonie składa się z dokładnie 3 odrażających bloków, podupadającego laboratorium oraz bogatej sieci pomieszczeń podziemnych. Ze względu na praktycznie polowe warunki, wiele badań przeprowadzonych zostało przy użyciu jedynych przedmiotów dostępnych pod ręką, co czyniło je niehigienicznymi, a przede wszystkim nieludzkimi. Nie jest to jednak coś, na co pozwoliłoby hq Gnozy; jedyne, co podtrzymuje miejscowe badania przy życiu to fakt, że spoza Seonu nie dochodzą żadne wieści, a jakiekolwiek próby nawiązania kontaktu z resztą świata kończą się niepowodzeniem.

Każda moneta ma jednak dwie strony; przez to, że pozostałe jednostki korporacji nie dają znaku życia, baza w Seonie nie otrzymuje należnych środków i materiałów od.. ....jak dawna? 

Czy tragiczne warunki tego miejsca miały szansę powstać tylko dzięki temu zdarzeniu, czy też miało tu miejsce coś więcej?



= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =



W porcie pełnym sekretów nie możee zabraknąć osób, które zamierzają z nich skorzystać. Taką rolę pełni między innymi słynne Inferno, które pełni podwójną funkcję. W zależności od pory dnia, możemy napotkać tam kontrastujący z realiami Alej klasyczny bar, gotowy zaspokoić pragnienie niespotykanym w tamtych okolicach alkoholem w akompaniamencie jazzu dobiegającego z szafy grającej oraz rozmowy elokwentnych właścicieli. Ze względu na to, jak luksusowe wydają się być usługi w zestawieniu z możliwościami mieszkańców tych terenów, miejsce to przez większość czasu pozostaje wolne od klientów. Jeżeli jednak napotkamy Inferno za dnia, pokazuje ono kompletnie inną twarz. Maska luksusu zostaje zastąpiona tajemniczą aurą, a role zotają odwrócone. Verdanna, właścicielka lokalu zarabia bowiem na informacjach. Przy pomocy dowolnej gry w karty odbywa się starcie o wiedzę, a każda wygrana zastrzega sobie prawo do zadania jednego pytania właścicielce, na które musi odpowiedzieć szczerze i zrozumiale. Należy jednak uważać, ponieważ przegrana odwraca role, a z baru można wyjść bez żadnych nowych wiadomości. Należy jednak pamiętać, że Verdanna darzy szczególną nienawiścią kłamców i oszustów - każda próba krętactwa kończy się źle dla oprawcy. W przypadku braku interesujących ją informacji będziesz zmuszony zapłacić wartościowymi przedmiotami, lub co gorsza, samym sobą. W ramach dodatkowego zabezpieczenia przed grą oddaje się pod zastaw kosztowności.

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

= = = = = = = = = =

(Warto tu jeszcze dodać, że to, co widzicie wyżej jest niesamowitym streszczeniem tego, co mam jeszcze w rękawie! Nie jestem pewna ile chcę tu jeszcze pokazać, bo to jednak coś, co pielęgnowałam od dłuższego czasu, ale jeśli ktokolwiek zainteresuje się bardziej tym, co chcę tu pokazać to z chęcią opowiem więcej!!)

Ostatnio zmieniony przez Karolajna534 (22-05-2022 o 21h04)

= = = = = = = = = =
hello once again!!
Dzięki maturom próbnym mam masę wolnego czasu, nie pamiętam kiedy ostatnio mogłam usiąść po zajęciach do biurka i machnąć od razu szybkiego arta :_)

morski glut!!

= = = = = = = = = =

Ostatnio zmieniony przez Karolajna534 (23-05-2022 o 22h27)

= = = = = = = = = =
hej, cześć!!
Dziś wrzucam urodzinowego arta bliskiej mi osoby wraz z jej oc, coco!!
Uni funfact: Jako inside joke, Coco i Erysia (moja oc, w podobnym wieku) są arcywrogami i każdy art/shitpost zawierający obie postacie jest właśnie o tym, jak jedna dogryza drugiej lub też stara się pokonać swoimi ośmioletnimi rączkami!! Super urocze, uwielbiam.

to narysowałam ja!!

a tu jest character sheet autorki

(wrzucając jej prace wypadałoby dać też jej credit, znajdziecie ją na ig: munchieplum)
= = = = = = = = = =

do tego, dorzucam dziś dodatkowe kilka anegdotek/shitpost obrazków z coco i erysią!!

to tyle na dziś z mojej strony, widzimy się za jakiś czas!!
~Ja
= = = = = = = = = =

Wspaniale widzieć na creativie coś nowego.
Szalenie podobał mi się morski glut, bardzo doceniam piękny szaszłyk No i jak tu nie zauważyć moich pociech?...
Widzę, że masz fajny warsztat ^^ w paru kwestiach pomyślałam, "łał, na to bym nie wpadła" w sprawach technicznych- które jak się okazuje dają świetnie efekty. Trzymam kciuki za czas na samorealizację.
Keep up the good work i wszystkiego najs XD

@Anatea
Jejku, jak miło mi to słyszeć!!
Co do samych spraw technicznych, najśmieszniejsze jest to, że sama nie potrafię takich małych rzeczy znaleźć :_)
Być może robię je podświadomie, ale po dogłębnej analizie tego, co pokazałam nadal nie jestem pewna na czym leżą efekty, może to już taka klątwa własnej kreski i wady -3 w obu szkłach!! (seriously though, ta wada niemiłosiernie kaleczy zarówno moje postrzeganie świata jak i delikatne ego)
Miejmy nadzieję, że ostatnia wena mi się nie wyczerpie, wizja robienia 'obrazka' dziennie brzmi świetnie (i dość nudno, nie wyobrażam sobie rozpraszacza innego niż muzyka, a i tak zdarza mi się pracować godzinami w absolutnej ciszy), wyobraź sobie tylko ile progressu osiągnęłabym po miesiącu ;u;
Miłego tworzenia życzę, zarówno na skórze jak i poza nią!!<3
= = = = = = = = = =
Dziś wrzucam coś niedokończonego, planuję je jeszcze obliniować i obmazać farbkami lub innym tuszem, to jeszcze do ustalenia!!

drugie uni!!

uni funfact: postać na obrazku to Collei, jedno z moich ulubionych dzieci zarówno przez przywilej przebierania w dowolne ciuszki (Seon jest o tyle niewygodny, że z każdej strony śmierdzi biedotą i zerowymi możliwościami ubrania kogoś w coś innego niż worek na ziemniaki :_D) jak i wrzucania w przypadkowe sytuacje i patrzenia jak zareaguje. Jest niesamowitym głuptasem z zerowym doświadczeniem w terenie, ale kocham ją za chęci!!! Za dokarmianie wszystkich kotów na osiedlu również.
= = = = = = = = = =
Delikatnie obawiam się, że rysunkowa wena już po mnie spływa, a razem z nią możliwości wstawiania czegokolwiek każdego wieczora. Możliwe, że nie spotkamy się tu przez jakiś czas, ale postaram się coś maznąć o ile pozwoli mi czas!! (również matura próbna z biologii. Tak, to też.)
~Ja

= = = = = = = = = =
hej, hej!!
z czasem niestety jest u mnie tak przykro jak od ostatnich paru dni, ale zaczęłam lineart poprzedniego rysunku z Collei. Dopiero teraz widzę, że został mi jeszcze kawałeczek; byłam pewna, że wszystko już zrobiłam a tu taka niespodzianka :_)

Collei

do następnego!!
= = = = = = = = = =

Hej, nie zdążyłam przeczytać jeszcze twoich opowiadań/historii, ale przejrzałam ilustracje.

Jestem pod ogromnym wrażeniem! Każda, ale to każda z postaci jest mega dopracowana.

To co mnie uderzyło w twoich pracach na pierwszy rzut oka to stroje postaci. Może to brzmi banalnie ale jako stałą czytelniczka webtoon'ów, mang etc. nie raz zauważam że nawet główne postacie potrafią przypominać siebie nawzajem (ubiorem i nie tylko) często również postaci od różnych autorów sprawiają wrażenie jakby korzystały z jednego stylisty oraz szafy.

U ciebie natomiast widać tak zdumiewająca różnorodność, taka dbałość o szczegóły i do tego oryginalność (nie opierasz się na kanonicznych wyglądach typu: "bad boy" będzie miał kolczyk w uchu nosił koszule z rozpiętym guzikiem etc.) Że naprawdę mnie zaskoczyłaś.

Nie znam się za bardzo na sztuce więc mogę podzielić się tylko wrażeniem czytelnika kilkuset (tyle na pewno) mang, webtoon'ów etc. Twoje rysunki biją na głowę większość tego co dane mi było zobaczyć. Oglądanie ich to czysta radość. Nie jestem w stanie pojąć ile pracy włożyłaś w stworzenie tak szczegółowych i wyjątkowych dzieł. Czapki z głów.

Jak tylko znajdę czas przeczytam też historie. Na pewno mnie wciągnął .

Ps.: Uwielbiam nazwę wątku. Jest fantastyczna! Przywołuje uśmiech

Hej! ^^
Bardzo chętnie będę śledzić twoją twórczość i skrawki dystopijnego uniwersum jakie udostępnisz. Glut to szef totalny! Ma jakąś historię? Czy to tylko taki niezobowiązujący szkic?

Ostatnio zmieniony przez Nymfa (29-05-2022 o 22h00)

sup!!!
Przeszłam na spokojnie przez próbne matury i zanim się zorientowałam, nastał czerwiec?? Autentycznie byłam pewna, że jeszcze wczoraj lub dwa dni temu mieliśmy koniec maja. Czas jest dziwny, ale to i tak nic w porównaniu z moją orientacją w nim.

Nie spodziewałam się nie jednaj a dwóch odpowiedzi otwierając ten wątek, niesamowicie poprawiły mi humor i cieszę się, że mogę się z wami dzielić moją twórczością!!

@Myrida
Dziękuję, uznaję to za niesamowity komplement!!
Sama czytam w wolnym czasie kilka webtoonów i z przykrością muszę stwierdzić, że pomijając kilka ulubionych tytułów również odczuwam problem garderoby postaci, ale bardziej na płaszczyźnie 'zaraz, kim tak właściwie jest ta postać?? Nie przypomina mi nikogo, a podobno ma być ważna :_D'
Jako ktoś, kto chce w jakościowy, ale nieokreślony jeszcze sposób przekazać i swoje uniwersum widowni podświadomie zwracam sobie uwagę na takie rzeczy upewniając się, czy oby na pewno ktoś, kogo chcę pokazać jest rozpoznawalny, bo przecież hańbą jest posiadanie postaci bez charakteru, a co dopiero dobrego ubioru *finger guns*
Przyznam jednak, nie spodziewałam się, że zwrócisz na to uwagę, jeszcze raz miło mi to słyszeć i mam nadzieję, że jeszcze tu zawitasz!!

@Nymfa
Tobie również dziękuję za ciepłe słowa!!
Glut co prawda nie ma lore, ale ma oddzielną historię ze względu na powód, dla którego powstał. Jako że jest prezentem dla jednej z bliższych mi osób chciałam zawrzeć nim coś, co mocno kojarzy mi się z solenizantem i padło na pewną historyczną przyjacielską kłótnię o tym, dlaczego głowonogi są lepsze od innych morskich zwierząt. Od teraz każdą ośmiornicę zamierzam nazywać morskim glutem na cześć mojej honorowej wygranej, niech żyje bogata morska fauna >:DD
(Also, morski glut ma 7 ramion, to też nawiązanie do innej rozmowy o podobnej tematyce!!)

= = = = = = = = = =

Dzisiaj przychodzę z dość roboczą jeszcze pracą konkursową i obietnicą, że skończę ją w 2 dni (nie żebym miała wybór, obowiązuje mnie deadline :_D)
Jak widać autorkę opanowało częściowe znużenie flat kolorkami i zamiast skończenia bazy pod render, zaczęła bawić się tym, co już ma; zapominając, że miejsce miało być przesiąknięte półmrokiem. Nie zamierzam już mówić o świetle z trzech stron, bo jak do tego dojdzie to ta decyzja zepchnie mnie 6 stóp pod ziemię, a później zrzuci się na mnie jak profesjonalny zapaśnik, łamiąc mi po drodze kilka żeber.
Enjoy!!

rough wip, niezwiązany z uniwersum

Do jutra, presumably

= = = = = = = = = =
hej, cześć!!
Okazuje się, że robienie wszystkiego po nocy nie jest dobrym rozwiązaniem, kiedy wróciłam z zajęć moim oczom ukazała się perspektywowa maszkara, której do teraz nie jestem w stanie dociągnąć do takiego stanu, w jakim chcę ją zobaczyć.
Dodatkowo, butelki na stole nadal oczekują pokolorowania, ale to już problem dla przyszłej mnie.

kontynuacja

(edytowane)
Okej, właśnie zauważyłam niebieską kropkę i problemy z warstwami kwiatka w doniczce. Naprawię to jutro. Naprawdę. Nie zamierzam otwierać Krity więcej razy niż to konieczne :_D

= = = = = = = = = =

(najprawdopowodobniej) do jutra, musze jeszcze skończyć tą małą maszkarę. Czas kontynuować złe decyzje!!

Ostatnio zmieniony przez Karolajna534 (13-06-2022 o 22h37)

= = = = = = = = = =
hej!!!
Skończyłam ostatkiem sił pracę, teraz tylko trzymać kciuki, że o niczym nie zapomniałam bo nie ma mowy, że otworzę to drugi raz

wersja końcowa(?)

Nie jestem pewna jak potoczy się problem z czasem i ewentualną weną, ale może powiedzenie do jutra mnie zmotywuje, przynajmniej mam taką nadzieję ^^''''
Do jutra więc!!
= = = = = = = = = =

= = = = = = = = = =
Chibi autoportret chibi autoportret chibi autoportret
hej, cześć!!
W ciągu kilku ostatnich dni skupiam się już tylko na robieniu strony Carrd.co z komisjami, przez co czas na sztukę stanowczo zmalał. Ale nie szkodzi!!! Nawet jeśli nie zdobędę żadnych komisji w najbliższym czasie, będę mieć wtedy więcej czasu na zabawę w Artfight!! In conclusion - brak komisji=więcej czasu na rysowanie; komisje=więcej czasu na rysowanie (ale za pieniążki).
Przyznaję, nawet ja jestem pod wrażeniem tego planu.
(Dodatkowe pytanie, jeśli oczywiście można: czy jakaś dobra duszyczka zechciałaby mi doradzić na pv co do wycenienia moich prac?? Niby naoglądałam się masy poradników i przeczesałam blogi i artykuły, ale nadal jestem w tym dość niepewna :_D)

Tak poza tym, tyci chibi autoportret!! (Tak, to ja!!) (Nie, niestety nie jestem aż taka urocza) (Cóż, może troszkę jestem??) (Ale tylko troszkę)

Spoiler (kliknij, aby zobaczyć)

Do następnego!!

Ostatnio zmieniony przez Karolajna534 (22-06-2022 o 23h33)

= = = = = = = = = =
hiya!!
Cytując klasyka, long time no see. Dosłownie.
Czuję się zobligowana do nadrobienia ostatniego roku, który był *bardzo*, ale to naprawdę bardzo intensywny, ale wtedy orientuję się, że jutro dowiem się, czy przyjmą mnie na docelowe studia i coś mi mówi, tak szepcze zza ramienia, że raczej już czasu na to nie znajdę.
Shut up, heather. Będziemy udawać.

Dla zainteresowanych moją biografią (jeszcze przed wydaniem, oferta życia), następny akapit jest dla was. Jeśli jednak jesteście tu tylko po słodkie rysunki, możecie go pominąć. Nie będę zła, przynajmniej nie na oczach innych.

Matura. Pisałam maturę.

Wracając do kwestii rysunkowej, podrzucam prace z tegorocznego artfightu!!! A, no i inne też.

yippee

kolejno: atak na af, kolejny atak na af, wip komisza naklejek, doodle x2

Żeby jednak zachować pozory żywotności tego wątku, zamierzam zrobić okropną rzecz. Podzielę post na dwie części, a drugą puszczę dopiero za jakiś czas, żeby mieć bufor prac >:)

Do następnego!!

Ostatnio zmieniony przez Karolajna534 (17-07-2023 o 22h15)